Σε ένα κτήριο που από μόνο του αποτελεί θησαυρό για την πόλη μας και στεγάζεται η Αγιορειτική Εστία (πρώην κτήριο Νεδέλκου), η πόλη μας φιλοξένησε την έκθεση «Εικαστικό ταξίδι στο Άγιο Όρος», η οποία εγκαινιάστηκε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κα. Σακελλαροπούλου, και εντάχθηκε στο 59ο Φεστιβάλ Δημητρίων θεσσαλονίκης.
Η λέσχη Ανάγνωσης με φίλες και φίλους της έριξε την αυλαία της έκθεσης (καθώς ήταν η τελευταία ημέρα λειτουργίας) και ταξίδεψε στο χωρο-χρόνο μέσα από τα μονοπάτια της βυζαντινής τέχνης και της οπτικής αντίληψης καλλιτεχνών όπως η Κλειώ Νάτση, ο Γιώργος Μόσχος, ο Σπύρος Παπαλουκάς, ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Νίκος Σαχίνης και πολλοί άλλοι.
Η στενή επαφή της πόλης με την Αθωνική Πολιτεία αναζωογονείται, με την παρουσία έργων σπουδαίων εικαστικών της περιόδου 1922 – 1995, τα οποία προέρχονται από τις συλλογές δημοσίων φορέων όπως της Δημοτικής Πινακοθήκης Θεσσαλονίκης, του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών ΑΠΘ, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Κεντρικής Βιβλιοθήκης ΑΠΘ, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, της Ιεράς Μονής Διονυσίου, της Αγιορειτικής Πινακοθήκης (Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας) και του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Ορμύλια).
Αξιόλογοι ζωγράφοι, στην πλειονότητα τους της γόνιμης εικαστικά γενιάς του ’30 έβαλαν την προσωπική τους σφραγίδα, με το ξεχωριστό τους ύφος ο καθένας ξεχωριστά στην αναπαράσταση αφ’ενός του φυσικού και αρχιτεκτονημένου χώρου αλλά και αφ’ετέρου της σιγόπνοης δοξαστικής διάθεσης, υπό την ασκητική αυστηρότητα του χώρου.
Χρώματα και τεχνικές, υφές και οπτικές ξεπήδησαν μέσα από τα 80 και πλέον έργα. Με την εμπεριστατωμένη αφήγηση του έμπειρου ξεναγού και στην ουσία αφηγητή της μοναστικής ζωής, κου. Ιωάννη Λιάπη μας δόθηκε πρόσβαση σε τμήμα της τέχνης που υπό άλλες συνθήκες (λόγω του άβατου) δεν θα μπορούσαμε να έχουμε. Η βυζαντινή ώρα καθόρισε μέσα μας έναν άλλο τρόπο μέτρησης του χρόνου. Τα χρώματα ξεπήδησαν μέσα από την παλέτα των ζωγράφων και ξεχείλισαν το χώρο. Φιλέλληνες κατέθεσαν τη ψυχή τους μέσω τις τέχνης τους σε απεικονίσεις που μέχρι σήμερα συγκλονίζουν ενώ τα σύμβολα χαμηλόφωνα και υπαινικτικά έδιναν άλλες διαστάσεις σε έννοιες και πιστεύω.
Η εξωστρέφεια μιάς πόλης και η προοπτική της στο αύριο, πολλές φορές επιβεβαιώνεται μέσα από την αποδοχή της ταυτότητός της, της πολυμορφικής αντιμετώπισης των τιμαλφών της Ιστορίας της και της προβολής θεώρησης των πραγμάτων σε ένα βάθος χρόνου, με άμεσο αποτέλεσμα την μακροημέρευσή της. Από όλα τα μέλη που παρευρεθήκαμε στην έκθεση, τα θερμά μας συγχαρητήρια για όλους τους υπεύθυνους οργανωτές!!
Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου
Συντονίστρια
Post a comment