Το Δ.Σ. του Σ.Α.Α.Κ. Ανατόλια αποχαιρετά με θλίψη τον Ευάγγελο Κωφό ’52, κορυφαίο ιστορικό και διεθνολόγο, ειδικό σε βαλκανικά θέματα, πρεσβευτή Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Εξωτερικών, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 χρόνων.
Ο Ευάγγελος Κωφός γεννήθηκε το 1934 στην Έδεσσα. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατόλια το 1952, συνέχισε για ένα χρόνο στο εμπορικό κολλεγιακό τμήμα του Κολλεγίου Αθηνών και στη συνέχεια μετέβη με υποτροφία στις ΗΠΑ (1953-1958).
Με πτυχίο Bachelor Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Ohio, μεταπτυχιακές σπουδές Διεθνών Σχέσεων στο Georgetown University (Washington) και διδακτορικό δίπλωμα στην Ιστορία, από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Birbeck College), υπό την επίβλεψη του Ντάγκλας Ντάκιν, εκπόνησε επιβλητικό ερευνητικό έργο, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Κάλυψε όλες τις όψεις του Μακεδονικού κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, αλλά επίσης μελέτησε σε βάθος το Ανατολικό Ζήτημα και τις διαβαλκανικές σχέσεις. Λόγω της νηφαλιότητας των απόψεων και της αρχειακής τεκμηρίωσης, τα βιβλία και τα άρθρα του έγιναν έργα αναφοράς διεθνώς.
Από το 1962 έως το 1995 εργάστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, αρχικά ως ειδικός συνεργάτης για βαλκανικά θέματα και στη συνέχεια διορίσθηκε Βαλκανιολόγος στον κλάδο Εμπειρογνωμόνων. Μετά την αφυπηρέτησή του το 1995, λόγω της ευρείας και διεθνούς επιστημονικής του αναγνώρισης, εξελέγη και διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής Ελληνικών Σπουδών στο Brasenose College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ενώ βραβεύθηκε τρεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο της ακαδημαϊκής προσφοράς του. Ήταν μέλος των Δ.Σ. του ΙΜΧΑ και του Ιδρύματος Μουσείου του Μακεδονικού Αγώνα (ΙΜΜΑ). Ήταν επίσης μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Κέντρου Έρευνας Μακεδονικής Ιστορίας και Τεκμηρίωσης, καθώς και της Τιμητικής Επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕΠ. Είχε στο ενεργητικό του σημαντικό αριθμό βιβλίων και πραγματειών για την ιστορία και τις σύγχρονες εξελίξεις των Βαλκανίων, ιδιαίτερα της Μακεδονίας. Το Δεκέμβριο του 1998 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωσταντίνος Στεφανόπουλος του είχε απονείμει τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, σε αναγνώριση του συνολικού έργου και των διακεκριμένων υπηρεσιών του στην πατρίδα.