Από την Φωτεινή Καμπουρίδου ‘00
Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας & Επαγγελματικού Προσανατολισμού
Η εφηβεία αποτελεί ήδη από μόνη της μια δύσκολη και απαιτητική
περίοδο, καθώς σηματοδοτεί την μετάβαση από την παιδική ηλικία στην
ενήλικη ζωή. Οι έφηβοι ούτως ή άλλως καλούνται να είναι σε
καθημερινή βάση αντιμέτωποι με δυσκολίες, πίεση από τους γονείς και
πολλές φορές να έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτούς. Τις
περισσότερες φορές, η συναισθηματική τους κατάσταση είναι ασταθής
καθώς από την μια πλευρά υπάρχουν αισθήματα θετικά, όπως για
παράδειγμα το αίσθημα της ανεξαρτησίας, από την άλλη όμως βιώνουν
και καταστάσεις, όπως ασυνεννοησία με τους γονείς και συχνούς
καυγάδες. Μέσα σε όλα αυτά, λοιπόν, είναι αναγκασμένοι να
διαχειριστούν και τον υποχρεωτικό περιορισμό μέσα στο σπίτι λόγω του
κορονοϊού.
Η αντιμετώπιση των δυσκολιών λόγω του εγκλεισμού διαφέρει σε ότι
αφορά τους εφήβους συγκριτικά με άλλες ηλικιακές ομάδες, καθώς στην
εφηβική ηλικία υπάρχει επιτακτική ανάγκη για ιδιωτικό χρόνο και χώρο
και από την άλλη υπάρχει άρνηση στο να κατανοήσουν ότι ο
περιορισμός στο σπίτι είναι απαραίτητος για όλους.
Παρόλο που ο διάλογος μαζί τους φαντάζει δύσκολος, ίσως είναι τώρα η
ευκαιρία για τους γονείς να συζητήσουν μαζί τους για οτιδήποτε τους
προβληματίζει και τους φοβίζει. Οι γονείς χρειάζεται να δείξουν υπομονή
και κατανόηση έτσι ώστε το παιδί να νιώσει ότι υπάρχει ενσυναίσθηση
από την πλευρά τους και ως εκ τούτου να αναπτύξουν ασφάλεια προς
το πρόσωπο, τόσο το δικό τους όσο και των γονέων τους.
Ακόμη, είναι ζωτικής σημασίας οι γονείς να διασφαλίσουν ότι θα υπάρχει
προσωπικός χώρος για το κάθε ένα από τα μέλη της οικογένειας, χωρίς
αυτό να σημαίνει απομόνωση, απλώς να φροντίσουν να μην υπάρχει
οποιαδήποτε πίεση για συζήτηση γεγονότων που πιθανόν να
επιβαρύνουν την ήδη φορτισμένη ψυχολογική κατάσταση των παιδιών.
Τέλος, καλό θα ήταν να δοθούν αρμοδιότητες μέσα στο σπίτι στους
εφήβους (π.χ. βοήθεια με τις δουλειές του σπιτιού, βοήθεια στην
φροντίδα μικρότερων παιδιών της οικογένειας), γεγονός το οποίο θα
τονώσει την αυτοπεποίθησή τους και το αίσθημα ανάληψης ευθυνών,
θα εξαλείψει την ανία και θα μειώσει τον χρόνο ενασχόλησής τους με τα
κοινωνικά δίκτυα.
Και τελικά πώς θα είναι η προσαρμογή στην ζωή μετά το τέλος του
κορονοϊού; Όπως για όλους, έτσι και για τα παιδιά της εφηβικής ηλικίας
η ζωή τους θα χρειαστεί να επανέλθει σταδιακά στους παλιούς ρυθμούς
της καθημερινότητας. Ξεκινώντας από τις βασικές τους ευθύνες, οι
οποίες αφορούν τη σχολική τους ζωή, θα πρέπει οι γονείς να εξηγήσουν
ότι είναι πολύ σημαντικό όλα να γίνονται όπως πριν (διάβασμα,
εξωσχολικές δραστηριότητες).
«Μένοντας σπίτι» δυναμώνουμε, ωριμάζουμε και γινόμαστε καλύτεροι
για το αύριο και για την επόμενη μέρα.