2310 238835
saak@saak.gr

Blog

«Απόδοση Δικαιοσύνης» των Bernhard Schlink & Walter Popp

«Οι παλιές πληγές δεν κλείνουν ποτέ;  Ή κλείνουν και κάποια μέρα γίνονται ξέθωρες αναμνήσεις;  Τι ενοχλεί περισσότερο από τα δύο; »

Την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, η λέσχη Ανάγνωσης Σ Α Α Κ  Ανατόλια συζήτησε το βιβλίο «Απόδοση δικαιοσύνης» των Βernhard Schlink & Walter Popp, στα πλαίσια του κύκλου της αστυνομικής λογοτεχνίας.  Το συγκεκριμένο βιβλίο με την γνωστή τεχνική γραφής του συγγραφέα, αυτήν της κλιμάκωσης έθεσε πολλά ερωτήματα και ερωτηματικά τα οποία μας συνόδευσαν μέχρι αργά.

Η δικαιοσύνη ορίζεται ως αγαθό που δεν στοχεύει στην ευδαιμονία όποιου την ασκεί αλλά στον άλλον άνθρωπο.  Δεν είναι το ίδιο νόμος και δικαιοσύνη – η δικαιοσύνη είναι το ιδανικό ενώ ο νόμος είναι το εργαλείο.

Με φόντο μία υπόθεση αστυνομικής χροιάς, οι συγγραφείς θέτουν προς συζήτηση με τον αναγνώστη θέματα ζωτικής σημασίας, ειδικά στις μέρες μας, όπως το πώς εκλαμβάνεται η «δικαιοσύνη», πόσο δίκαιη είναι η ικανοποίηση του «περί δικαίου κοινού αισθήματος» σε αντιδιαστολή με την νομοτέλεια και την συνέπεια προς τους θεσμούς, των  «ορίων»  ατομικών και συλλογικών, της αποκατάστασης της τάξης / των πραγμάτων / των σωστών, του αιωρούμενου ερωτήματος «τα πράγματα σωστά ή τα σωστά πράγματα» και ποιός είναι αυτός που θα καθορίσει τα όρια στο εκάστοτε πεδίο και όχι μόνον.  Η οικολογία, η παιδεία, η  εξουσία, τα γηρατειά, η ατομική ευθύνη, η διαχείριση ενός παθογενούς παρελθόντος μιάς ολόκληρης χώρας μας απασχόλησαν πολυεπίπεδα αφήνοντας μία επίγευση για την ρευστότητα που έχει η μετάφραση, ανάλογα με την χρονική συγκυρία των «στερεών» θέσεων μας.

«Δεν είναι κατακριτέο να εκμεταλλεύεσαι τους άλλους, το να τους αφήνεις όμως να το αντιληφθούν δείχνει έλλειψη τακτ

Η Λέσχη Ανάγνωσης έχει οργανώσει για το μήνα Φεβρουάριο ξενάγηση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με τη μόνιμη συλλογή, από τις συλλογές Ιόλα, Ξύδη και Απέργη, με λεπτομέρειες από την περιοδική έκθεση Future Perfect  ενώ τον Μάρτιο θα απολαύσουμε την έκθεση «Εικαστικό ταξίδι στο Άγιο Όρος», την οποία εγκαινίασε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στις 26 Οκτωβρίου, με συλλογές φορέων της πόλεως και  έργα όπως του Πολύκλειτου Ρέγκου, του Ν. Γ. Πεντζίκη, της Κλειούς Νάτση και άλλων.  Τέλος Μαρτίου οργανώνουμε και φέτος την ημερήσια εξόρμησή μας, στην περιοχή της Καβάλας αυτή τη φορά, με τα κάστρα της, το Υδραγωγείο της, το Τέμενος Χαλίλ Μπέη ( ή αλλοιώς το τζαμί της μουσικής), το μουσείο – κατοικία του Μεχμέτ Αλή, το οποίο θεωρείται ένα από τα λαμπρότερα εν Ελλάδι σωζόμενα δείγματα οθωμανικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα και το εθνικό και ιστορικό μουσείο Ν. Καρβάλης με στοιχεία του Ελληνισμού της Καππαδοκίας και συλλογής σπανίων βιβλίων από τον 14ο αιώνα και όχι μόνον. 

Θα χαρούμε να σας δούμε σε μία – και γιατί όχι σε όλες – τις δράσεις μας.  Για οποιαδήποτε πληροφορία, ιδέα ή πρόταση μπορείτε να επικοινωνείτε με τα γραφεία του Σ Α Α Κ (2310 – 238.835)

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,

Συντονίστρια

Read more

Παρουσίαση βιβλίου Aμerika

Ο ΣΑΑΚ Ανατόλια πιστός στις αρχές του για υποστήριξη και προβολή των δραστηριοτήτων των αποφοίτων μας πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία στις 03-02-2025 στο φιλόξενο χώρο του Morley House την παρουσίαση του πρώτου μυθιστορήματος του συγγραφέα Νίκου Βαβδινούδη ’90 με τίτλο Aμerika.

Την παρουσίαση του βιβλίου ανέλαβαν η κ.  Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου ’80 και ο κ.  Ιωάννης Λαλάτσης ’67 οι οποίοι με τις ομιλίες τους προσπάθησαν να αναδείξουν, ο καθένας με τον τρόπο του, την βαθύτερη ουσία του βιβλίου εστιάζοντας τόσο στις γενικότερες συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία όσο –κυρίως- στους χαρακτήρες των ηρώων και την πολυπλοκότητα αυτών.

Μετά τις εξαιρετικές ομιλίες (τα κείμενα των οποίων επισυνάπτουμε) ο συγγραφέας μας μίλησε για το βιβλίο του – τι τον ενέπνευσε, από τι ή ποιους επηρεάστηκε, πως ο ίδιος αντιμετώπισε τους ήρωες του κλπ

 Ακολούθησε συζήτηση όπου ο συγγραφέας αντάλλαξε ενδιαφέρουσες απόψεις με τους παρευρισκομένους για το βιβλίο.

 Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον συγγραφέα, τους ομιλητές και ιδιαιτέρως όλους όσους ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας και τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.

Πολλές ευχαριστίες στον κ.  Γιάννη Καράμπελα ‘90 που υποστήριξε τεχνικά την εκδήλωση και στο προσωπικό του Συλλόγου για την πολύτιμη βοήθειά του.

Ματθαίος Κουβάτσης
Αντιπρόεδρος Δ.Σ.  Σ.Α.Α.Κ.  Ανατόλια

Διαβάστε την εισήγηση της κας.  Ανδρομάχης Καρανίκα – Δημητριάδου ’80

Διαβάστε την εισήγηση του κ.  Ιωάννη Λαλάτση ’67

Read more

Πρωτοχρονιά με Edgar Allan Poe

«Ένα γράμμα με κλεμμένες σκέψεις από τον Πόε με το μυστήριο που περιβάλλει την εμφάνιση της Μάχης»

Φόνος στο Morley – που δεν ξέρουμε καν σε ποια οδό βρίσκεται…..

Γεφυρώνοντας τις σκέψεις μου, θα ήθελα να τονίσω ότι εκτός από τα Μαθηματικά, ασχολούμαι και με το bridge  στον όμιλο ΚΟΠΑ.

ΚΟΠΗ της βασιλόπιτας έχουμε σήμερα. Το Α αντικαθιστά το Η κατά την αρχαιότητα από την Σπάρτη στην Αθήνα. Η ταν η επί τας ήταν το πτώμα; Μήπως μπλοφάρω λόγω της ενασχόλησής μου με την τράπουλα, μια που η θεωρία των παιγνίων βασίζεται στην θεωρία των πιθανοτήτων, την οποία υπερασπίζεται ο Πόε;  Δεν είμαι νομικός, αλλά θα ακολουθήσω τις γενικές αρχές περί αποδεικτικών στοιχείων.

Το 11, ο αριθμός των κυριών που είναι παρούσες σήμερα, είναι μεγαλύτερο του 10 ( θυμάστε το γνωστό μυθιστόρημα της Άγκαθα) και μικρότερο του 14, μια που και οι 14 εγγεγραμμένες είμαστε υπέροχες. Κοπή και όχι κόψιμο της βασιλόπιτας, που παραπέμπει σε δηλητηρίαση των θυμάτων.

Μου βιδώθηκαν οι υποψίες με το κείμενο του Κοσμά Βίδου, «Αχ και να με βασάνιζαν ξανά» που μας έστειλε η Μάχη στο messenger η οποία πέρσι κατάφερε να λύσει το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου ορθογωνιώνοντας την κυκλική βασιλόπιτα. Γιατί άραγε δεν το επανέλαβε και φέτος;

Μας προϊδέασε στο facebook με τη φωτογραφία από τα σημαιάκια που θα καρφώσουμε, όπου επιθυμούμε. Ανατριχιαστικό, indeed!  Τα μάτια σας λοιπόν 14. Προσοχή όμως 11 x 2 = 22 μάτια πρέπει να υπάρχουν στο Morley. Τι απέγιναν οι υπόλοιπες κυρίες;  Εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν κάποιο ίχνος, η κοιμήθηκαν ακούγοντας αυτά που λέω;

Κορίτσια προσοχή! Η Μάχη κρατάει μαχαίρι!!!

από την Βασιλική Γκουντσίδου – Ιακώβου

 

Με γέλια, λιμπιστά κουραμπιεδάκια με καλο-καβουρντισμένα αμύγδαλα, παραδοσιακά «αετόπουλα», πολλά γλυκά και μία 2-κιλη βασιλόπιττα να μας χαμογελά απειλητικά μετά από τις γιορτινές βρώσιμες υπερβάσεις, κάτω από τα άγρυπνα μάτια του Edgar Allan Poe, ήρθε ο καινούργιος χρόνος στο Morley, μια και η Λέσχη Ανάγνωσης Σ Α Α Κ ήταν η πρώτη που έσπασε το νήμα και άνοιξε το χορό κοπής.

Μια σύναξη πλούσια από κάθε άποψη από πειράγματα (ως και το ανωτέρω κείμενο της φίλης Βασιλικής), συνταγές, λογοτεχνικές παρατηρήσεις αλλά και αναμνήσεις τρόμου σηματοδότησε την πρώτη μας συνάντηση. Ο Edgar Allan Poe, φανατικός θαυμαστής του αρχαιοελληνικού πνεύματος και ειδικά του Σοφοκλή, ονειρευόταν να ταξιδέψει στην Ελλάδα. Στην ιδιαίτερα ταραχώδη αλλά σύντομη ζωή του έθεσε τον θεμέλιο λίθο στο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας και στις ιστορίες τρόμου ή φαντασίας.

Ο κος. Ματθαίος Κουβάτσης, με την θεσμική ιδιότητα του 1ου αντιπροέδρου του Συλλόγου Αποφοίτων ΣΑΑΚ έκοψε την πρωτοχρονιάτική πίττα της ομάδας μας.  Τυχερή της χρονιάς, η Δόμνα Δούμα, η οποία μας συντροφεύει ενεργά σχεδόν από την αρχή της λειτουργίας της λέσχης.  Εκ μέρους της συντονίστριας της προσφέρθηκε μία κλειδοθήκη ενώ από την πλευρά του Συλλόγου, της προσφέρθηκε ένα βιβλίο αναφορικά με την προσφορά του μεγάλου ευεργέτη του σχολείου, George Bissel αλλά και το βιβλίο, αστυνομικής λογοτεχνίας, του αποφοίτου Νικ. Βαβδινούδη.  Είθε η χρονιά της τυχερής αλλά και όλων μας να μας προσφέρει τα κλειδιά ώστε να μπούμε στο 2025 με ελπίδα, χαρά και ανοιχτές καρδιές και να υποδεχθούμε με ευγνωμοσύνη και ενθουσιασμό όλα όσα έχει να προσφέρει.

Η επόμενη συνάντησή μας ορίστηκε για την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025, με το βιβλίο«Απόδοση δικαιοσύνης», του συγγραφέα Ber. Schlink, που στην κατάταξη των αστυνομικών, σύμφωνα με τις προτιμήσεις του κοινού που έκανε το Thriller – Forum για βιβλία που εκδόθηκαν μετά το 1985 το συγκεκριμένο βιβλίο ήρθε εικοστό. Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας απεύθυνε στον συγγραφέα τον τίτλο Ιππότη της Λεγεώνας Τιμής το Μάιο του 2002. Και η αστυνομική πλοκή είναι απλώς μια φόρμα για να μας μιλήσει για τα αγαπημένα του θέματα: τη δικαιοσύνη, την παιδεία, την οικολογία και προπάντων για την ατομική ευθύνη.

Η Λέσχη Ανάγνωσης, πάντα υπό την αιγίδα και αρωγή του Συλλόγου Αποφοίτων ετοιμάζει και συμμετέχει σε μία σειρά εκδηλώσεων, για τις οποίες θα ενημερώνεστε τακτικά.  Μείνετε συντονισμένοι καθώς ακολουθούν ωραίες και ενδιαφέρουσες δράσεις.  Για οποιαδήποτε πληροφορία, ιδέα ή πρόταση μπορείτε να επικοινωνείτε με τα γραφεία του Σ Α Α Κ (2310 – 238.835).

 

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,

Συντονίστρια – απόφοιτος 1980

Read more

«Πάει ο παλιός ο χρόνος»

Ένας ακόμη ενιαυτός κλείνει τον κύκλο του, με τις σπονδές λέξεων και σκέψεων που του προσφέραμε και την εμπειρία που μας ανταπόδωσε ως μέγα κέρδος

Σπουδαία βιβλία μας στροβίλισαν στη δίνη των συναισθημάτων τους όπως το «Φοβάμαι ταυρομάχε» το Π. Λεμεμπέλ ή «Οι προσκεκλημένοι» του Π. Ασουλίν.  Νοιώσαμε το ορυκτό βίωμα μιάς πληγωμένης Ελλάδας με την «Μητέρα του σκύλου», του Π. Μάτεσι αλλά και ακουμπήσαμε «Στις άκριες γυναικείων χωραφιών» της Κ. Στεφανάκη.  Η Μπ. Εβαρίστο με τις «Ξανθές ρίζες» μας ξεβόλεψε από τα γνωστά και αποδεκτά σενάρια ενώ ο R. Vecchioni με τον «Βιβλιοπώλη του Σελινούντα» ψηφίσθηκε σχεδόν παμψηφεί το βιβλίο της χρονιάς.  Ο νεόκοπος Μιχ. Αλμπάτης μας ξάφνιασε με την γραφή του στο «Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους» ενώ για την καλοκαιρινή ανάπαυλα  μας αποχαιρέτησε  ο τρις βραβευθείς με το βραβείο Pulitzer, Th. Wilder με το στοχαστικό «Το γεφύρι του Σαν Λούις Ρε».  Με το που φθινοπώριασε, περιπλανηθήκαμε στις στέπες της Ουλάν Μπατόρ, με την περιγραφική πέννα του Ίαν Μανούκ στο πολυβραβευμένο «Γερουλντελγγέρ».  Ανακαλύψαμε τη δαιδαλώδη σκέψη του Πορτογάλου Φ. Πεσσόα.  Ψάξαμε μέσα μας να βρούμε «Τον καιρό του Θεού», με την υπέροχη γραφή του S. Barry τυλίγοντας μας με όλα αυτά που μας προσέφερε.

Οι αισθητηριακές προσλαμβάνουσες για τον κόσμο, την αλήθεια, την επιστήμη, την θρησκεία του Σαλβαντόρ Νταλί, στην έκθεση CyberDali μας μάγεψαν και μας ταξίδεψαν σε άλλες παραλλήλους σκέψης και διανόησης.

Ακουστήκαμε στα ερτζιανά.  Είδαμε θέατρο, απολαύσαμε κινηματογραφικές προβολές βιβλίων που διαβάσαμε και συζητήσαμε την οπτικοποιημένη εκδοχή σε σύγκριση με το βιβλίο και η καθεμία μας άφησε την φαντασία της να πάρει το δικό της μονοπάτι και να διαλέξει.

Γνωρίσαμε νέους ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο μέσα από λέξεις, ιδέες και σκέψεις σπουδαίων συγγραφέων, για τον τόπο και τον χρόνο, με τη συμμετοχή μας στην 20η Έκθεση  στην Θεσσαλονίκη και στην 3η  Πανελλήνια Διαλεσχιακή Συνάντηση στην Κομοτηνή.

Η ετήσια ημερήσια εξόρμηση μας φέτος μας οδήγησε στο νομό Δράμας, με το Σπήλαιο της Αλιστράτης και το Σαντιρβάν Τζάμι να γεμίζουν τη φαρέτρα μας σκέψεις, εικόνες, ιστορία, πληροφορίες ενώ ο γευσιγνωστικός προορισμός του Οινοποιείου Παυλίδη μας πλημμύρισε με αρώματα και γεύσεις της πλούσιας Μακεδονικής γης.

Νέοι άνθρωποι, με καινούργιες οπτικές ή άλλες αντιλήψεις μας συστήθηκαν με τη συμμετοχή μας στις εκδηλώσεις του Μεγάρου Μουσικής «Συγγραφείς του Κόσμου» όπως ο Carryl Ferre, ο Εντ. Λουϊ, ο Γ. Γκοσποντίνοφ ενώ η πρόσφατη συμμετοχή μας στην εξαιρετική έκθεση «Ενδυμα Ψυχής» μας έφερε σε επαφή με καλλιτεχνικές συμπράξεις για μια διαφορετική οπτική της Ιστορίας αναδεικνύοντας τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον της.

Όταν όλοι κοιτούν αυτή την εποχή του χρόνου πίσω, εμείς  κοιτούμε μπροστά.  Η λογοτεχνία είναι εδώ για να μας θυμίζει πως τα πράγματα είναι περίπλοκα αλλά και πως η κατανόησή τους είναι μια άσκηση στην ενσυναίσθηση, στην κατανόηση, τόσο στην οριοθέτηση όσο και στην συμπερίληψη.  Μέσω των βιβλίων ο αναγνώστης ζει πολλές ζωές και αυτό τον κάνει πιο πλούσιο ως άνθρωπο και ως πολίτη του κόσμου.

«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» λέει ο Γιάννης Ρίτσος.

Μέσα λοιπόν από αυτήν την αιμοδοσία και την αιμοληψία με την νέα χρονιά ανυπομονούμε να ανανεώσουμε μέσα από τις λέξεις τα όρια του ιδιωτικού, να αναμετρηθούμε με τη δύναμη του συλλογικού, με την εξάλειψη του επιτηδευμένου και την βελτίωση του ανθρώπινου.  Να βρούμε το μίτο για το μονοπάτι που κόντρα στα γνωστά, τα δεδομένα και την μουντή πεπατημένη θα μας οδηγήσει μέσα από το βάλσαμο της Τέχνης σε μιά ελκυστικά ελπιδοφόρο, δυναμογόνα και αναγεννητική καθημερινότητα.

 

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,

Συντονίστρια

Read more

«Τον καιρό του Θεού» του Sebastian Barry

Την τελευταία συνάντηση της Λέσχης μας πριν την νέα χρονιά την πραγματοποιήσαμε την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου, στην τραπεζαρία του Morley House, πραγματώνοντας για ακόμη μία φορά μεταξύ καφέ και άλλων γλυκισμάτων – αν και εκπρόθεσμα – το έθιμο της Βαρβάρας, το παραδοσιακό γλύκισμα με τη μυρωδιά της κανέλας να μας συνοδεύει νοσταλγικά.

Το βιβλίο που είχαμε διαλέξει “Τον καιρό του Θεού”, με θέματα δύσκολα και χρονίζοντα προκάλεσε μία έντονη συζήτηση με ενδιαφέρουσες απόψεις καθώς η αριστοτεχνική πέννα του Sebastian Barry μας ξεναγεί μέσα από τα σπαράγματα ενός μνησιπήμονος πόνου του ήρωα στις ατραπούς της απώλειας, της μνήμης και της διαχείρισης των αναμνήσεων, του γήρατος και πώς αυτό ορίζεται ή οριοθετείται, της πίστης ή της έλλειψης της, στην έννοια του καιρού και κατά πόσο εφήμερος ή διαρκής είναι, στο κατά πόσο η εκδίκηση περιλαμβάνει δίκη ή κατά πόσο η αλήθεια αίρει και ενίοτε επιβάλλει την λήθη, στην σιωπηλή αλλά αδυσώπητη δικτατορία της εκκρεμότητας.

Ένας ακόμη ενιαυτός έφθασε στο τέλος του. Σύμφωνα με το διεθνούς κύρους λεξικό Cambridge, η λέξη που απασχόλησε περισσότερους χρήστες αυτή την χρονιά ήταν η λέξη «manifest», δηλαδή το προφανές, το ξεκάθαρο, το έκδηλο, το δηλωτικό, η τάση του να εκδηλώνομαι.

Στο νέο αυτό έτος που ανατέλλει, ας βρούμε την ισορροπία μεταξύ της έκφρασης οριοθέτησης του ευγενικού και του έκδηλου, του προσωπικού και του δηλωτικού μην λησμονώντας αυτό που έγραψε ο μέγας Καζαντζάκης στο βιβλίο του «Ο Ανήφορος» ότι «ο τύπος είναι το πρόσωπο της ουσίας».  Είθε λοιπόν για έναν τύπο μακριά από την ισοπέδωση, αρωγό στην τήρηση των προσχημάτων, θριαμβευτή των θεσμών επί της ανούσιας οικειότητος – και όλα αυτά ξεκάθαρα, έκδηλα, δηλωτικά.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα και είθε ο Νέος Χρόνος να είναι γεμάτος  χαρά, πληρότητα, ενσυναίσθηση, ενδιαφέρουσες αναγνώσεις και καρποφόρες ανταλλαγές απόψεων και να καταστεί συναρπαστικά ελπιδοφόρος.

Φιλικά,

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,

Συντονίστρια

Read more

Η Λέσχη Ανάγνωσης επισκέπτεται στην βίλλα Καπαντζή την έκθεση «Ένδυμα ψυχής»

Η Λέσχη Ανάγνωσης ΣΑΑΚ Ανατόλια μαζί με φίλους και γνωστούς περιηγήθηκε το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου, σε μια εμβληματική έκθεση με την επωνυμία «Ένδυμα Ψυχής» στο επιβλητικό κτήριο της Βίλλας Καπαντζή, το οποίο από μόνον του κουβαλά ένα μεγάλο μέρος ιστορίας της πόλης μας.

Σε φωτογραφίες τυπωμένες επάνω σε 100% βαμβακερά υφάσματα από τον Βαγγέλη Κύρη, με βελόνα και κλωστή από τον Ανατόλι Γεωργίεφ δημιουργείται εκ νέου καμβάς για μια άλλη οπτική της Ιστορίας, αναδεικνύοντας ότι το παρελθόν, μέσα από τα κατάλληλα μάτια και το μεράκι έχει πάντα και μέλλον.

Φορεσιές από όλη την Ελλάδα και όχι μόνον βγήκαν από τα μπαούλα (όσες υπήρχαν) ή ανευρέθηκαν χιλιάδες χιλιομέτρων μακριά, ανάπνευσαν, τσάκισαν, «κτύπησαν καρδιές μέσα τους» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ευγενική ξεναγός μας, κα. Γαλάζιου, εθελόντρια από το σύλλογο «Αντηρίδα» του ιδρύματος Παπαγεωργίου και ανέδειξαν ιστορίες της Ιστορίας, πολιτισμό, τέχνη, ανθρωπολογικά στοιχεία.  Και όλα αυτά σε διάρκεια 16 μηνών, εν μέσω πανδημίας!

Κεφαλόδεσμοι κορασίδων με κορδέλες που περήφανα καυχιόταν για τον αριθμό τον προξενιών που ήρθαν, ανέμιζαν με μια τρισδιάστατη αίσθηση, ακόμη και μέσα από τους τοίχους.  Μαύρα ρούχα για τους μικρούς Μακεδόνες για να τους εξοικειώνουν από νωρίς με το θάνατο.  Αύρα Ευρώπης από την βασίλισσα Αμαλία σε μόδα που ενσωματώνεται στα σεγκούνια των ντόπιων γυναικών.  Κεφαλόδεσμοι σε υπόκλιση, φόρος τιμής στους ευεργέτες της έκθεσης αλλά και στους επισκέπτες που την τιμούν με την παρουσία τους.  Τεχνική «μονοκονδυλιάς» (η κλωστή ξεκινά και δεν κόβεται παρά μόνον στο τέλος) στα γιλέκα των υπασπιστών του Όθωνα. Παπαδιαμαντικές μορφές ξεπηδούν με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, με δυνατό παρόν μέσα στη σιωπή. Η χαμένη ευκαιρία του βιώματος της Αναγέννησης από την Ελλάδα η οποία την περίοδο εκείνη είχε Τουρκοκρατία αποκαθίσταται στους τοίχους του μουσείου όπου με την τεχνική «γιαροσκούρο» που είναι η ένταση μεταξύ φωτός και σκίασης τονίζεται το κέντημα και σκοτεινιάζει σταδιακά η εικόνα, προσφέροντας την τρισδιάστατη αίσθηση στον επισκέπτη. Ο κεφαλόδεσμος «κατσούλι» από το Ρουμλούκι Ημαθίας. Οι στολές με ενσωματωμένα κομμάτια γούνας από την Καστοριά.  Γυναίκες με φορεσιές της Εβραϊκής, Μουσουλμανικής, Αρμενικής και Ελληνικής κοινότητος που ζούσαν στην Θεσσαλονίκη, σε υπόκλιση – φόρος τιμής σε αυτούς που τόσα χρόνια έζησαν μαζί.

Κάθε έργο έχει δύο όψεις – αυτό που δημιουργεί ο καλλιτέχνης και αυτό που βλέπει ο θεατής.  Οι βελονιές του Ανατόλι Γεωργίεφ που αναδεικνύουν τον καμβά βρίσκονται σε έναν διαρκή διάλογο επικοινωνίας με τις μορφές και τα κομμάτια της Ιστορίας που αποτυπώνονται από τον φωτογραφικό φακό του Βαγγέλη Κύρη. Στην προκειμένη περίπτωση,  τα συναισθήματα, ο μόχθος, το όραμα, το μεράκι της σύμπραξης των δύο αυτών ανθρώπων  δουλεμένα επάνω στη δημιουργική συνθήκη της Ιστορίας δονούν την ψυχή του θεατή της έκθεσης αυτής.

Η έκθεση έχει ταξιδέψει στην Λευκωσία Κύπρου, στην Ύδρα, στην Καλαμάτα, στην Σύρο, την Κρήτη,στην Βενετία, στην Κορέα, στην Ακρόπολη των Αθηνών και στην Θεσσαλονίκη θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2025.

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου

Συντονίστρια

Read more

Η λέσχη Ανάγνωσης συζητά για τον Τόπο και τον Χρόνο στην Λογοτεχνία στην 3η Πανελλήνια Διαλεσχική Συνάντηση στην Κομοτηνή

«Ο βιωμένος χώρος ονομάζεται τόπος στην λογοτεχνία.  Τα γεγονότα και την πληροφορία τα λαμβάνουμε από την Ιστορία ενώ τη συγκίνηση και τον συναισθηματικό παλμό για αυτά, από την λογοτεχνία».

Σαράντα λέσχες από όλη την Ελλάδα, μαζί με αυτές και η Λέσχη Ανάγνωσης ΣΑΑΚ Ανατόλια συναντήθηκαν στην ακριτική Κομοτηνή – εκεί που ο χρόνος συναντά την κληρονομιά και ο πολιτισμός την μνήμη, η Ανατολή ενώνεται με τη Δύση και οι γεύσεις στο σταυροδρόμι των πολιτισμών αλληλο-επιδρούν  για να μαγέψουν τον επισκέπτη.

Η Λέσχη Φιλαναγνωσίας Κομοτηνής με την ακάματη συντονίστρια της, κα. Ρένα Σαμαρά – Μάινα πήρε την σκυτάλη για φέτος και παρά τις αντιξοότητες που παρουσιάστηκαν όπως η ξαφνική απόφαση τελευταίας κυριολεκτικά στιγμής του κου. Ομέρ Ζουλφί Λιβανελί να προτιμήσει την βραχείας διάρκειας παρουσία του διαδικτυακά,  και την ασταμάτητη βροχή που μούλιασε για ένα τριήμερο τα πάντα, οι οικοδέσποινες με ένα ζεστό χαμόγελο και μία παροιμιώδη φιλοξενία δημιούργησαν το ιδανικό κλίμα για μία «δύσκολη» συζήτηση συνύπαρξης των δύο κοινοτήτων, χαρτογράφησης του τραύματος της Ιστορίας, ανάδειξης των τρόπων επούλωσης μέσα από την πολιτειότητα, διαμόρφωσης της συλλογικής και ατομικής ταυτότητος με το βλέμμα στο σήμερα, διατήρησης του οράματος της ειρήνης και του ανθρωπισμού και πολλά άλλα ζητήματα.

Το μουσείο του Καραθεοδωρή με τη βαριά κληρονομιά ενός μυαλού που αποτελεί έναν εθνικό θησαυρό (δυστυχώς σε αφάνεια) μας έδειξε το μεγαλεπήβολο σχέδιο του κορυφαίου Έλληνα μαθηματικού, το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης που φιλοξενεί ευρήματα από την Προϊστορική έως τη Βυζαντινή εποχή( από τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.), την  μυρωδιά του καλού καφέ που πλανάται στην πόλη, τα λεμπλεμπιά, το καλομαγειρεμένο χουνκιάρ μπεγιαντί μας αγκάλιασαν με τη Θρακιώτικη φιλοξενία και μας έδειξαν μια πόλη όπου συναντιούνται ο πολιτισμός, η Ιστορία, οι γεύσεις, το χθες με το αύριο.

Το θέμα «Η ιστορία στην Λογοτεχνία – Τόπος και χρόνος» με τα βιβλία των Ομέρ Ζουλφί Λιβανελί και «55» του Θωμά Κοροβίνη μέσα από τις εισηγήσεις των κ. Μαρία Δημάση* και κας. Κατερίνας Σχοινά** ήταν από μόνο του μία πρόκληση στον τόπο και τον χρόνο που βρισκόμασταν με τον ιμάμη της πόλης να κάθεται δίπλα στον μητροπολίτη της – εικόνα μαγικού ρεαλισμού για την χρονική στιγμή που διαδραματίζονται τα δύο αναγνώσματα. 

Η Λέσχη Ανάγνωσης ΣΑΑΚ «Ανατόλια» ήταν παρούσα και μάλιστα στην ερώτηση του μέλους μας, κας. Δόμνας  Δούμα για το συναισθηματικό φορτίο του συγγραφέα όταν ασχολείται με ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, ο κος. Κοροβίνης μας εξήγησε αναλυτικά το πως ο συγγραφέας επιβάλλεται να κάνει την υπέρβαση και να ελέγξει το θυμικό του, να παραμένει ψύχραιμος παρατηρητής και καταγραφέας των γεγονότων καθώς είναι στην προαίρεση του να μην είναι απολιτικός αλλά από την άλλη να κρατήσει την ισορροπία της Ιστορίας.  Η Πόλη αντιμετωπίζεται ως παλίμψηστο χρονικών επιπέδων και καθώς σταδιακά τα μνημονικά περιβάλλοντα εκλείπουν, ο λογοτέχνης μέσω του βιβλίου κληροδοτεί έναν μνημονικό τόπο και μέσω της μεταμνήμης στην επόμενη γενιά.  Η πλέον πιστή συνοδοιπόρος στο ταξίδι της ζωής, η νοσταλγία αλλάζει πρόσωπο και πορεύεται. 

Η μελέτη της Ιστορίας δεν είναι χρονολογίες και τοπωνύμια. Είναι διαμόρφωση τρόπου σκέψης και διαχείρισης του αύριο. Η Ιστορία είναι πεδίο πολλαπλότητος και ανοικτότητος καθώς η αλήθεια δεν είναι ποτέ μία.  Και κυρίως, η επίσημη ιστορία δεν είναι αποκλειστικό κτήμα των επιφανών και των ταγών αλλά τροφοδοτείται από το χαμηλόφωνο ανθρώπινο βίωμα των πολλών και των αντι-ηρώων αυτής.

Με αυτές τις σκέψεις, τον κ Θωμά Κοροβίνη να μας τραγουδά ελληνικά και τουρκικά τραγούδια αποχωρήσαμε με την φαρέτρα γεμάτη αισθήματα, συναισθήματα και για μερικούς από εμάς, με το ξεφτισμένο πιά χαμόγελο των Ιώνων προγόνων μας να μας γνέφει με νόημα. 

Ραντεβού τον Δεκέμβριο του 2025 – να είμαστε καλά – στην Ήπειρο αυτή τη φορά, στα Ιωάννινα.  Και του χρόνου!!

 

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου

Συντονίστρια

*Η Μαρία Δημάση είναι Καθηγήτρια του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης με γνωστικό αντικείμενο τη Διδακτική γλώσσας και λογοτεχνίας στην Ελλάδα και στον παρευξείνιο χώρο.

** Η Κατερίνα Σχοινά σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Α Π Θ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον ίδιο τομέα, στο Δ Π Θ.  Διδάσκει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με διάφορα περιοδικά λόγου και τέχνης όπως (δε)κατά, Διαβάζω, Εντευκτήριο, Νησίδες, Φιλόλογος.

Read more

Η Λέσχη Ανάγνωσης συνδυάζει ένα καλό βιβλίο με την αντίστοιχη κινηματογραφική προβολή

Η Claire Keegan έγραψε ένα πολύ μικρό αλλά εκκωφαντικά δυνατό βιβλίο, με σαφή αναφορά στο σκάνδαλο εγκλεισμού χιλιάδων κοριτσιών στα άσυλα της Καθολικής Εκκλησίας, στην Ιρλανδία από τον 18ο έως και τα τέλη του 20ου αιώνα, περισσότερο γνωστών ως «Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής».

Από την άλλη πλευρά, με εφαλτήριο την πραγματική ιστορία η συγγραφέας εστιάζει στον άνθρωπο. Στην επιλογή του πρωταγωνιστή να ορθώσει το ανάστημά του και να ακολουθήσει την μετάβαση από τον συλλογικό κομφορμισμό στην ατομική επιλεγμένη προσέγγιση που με κύριο άξονα την καλοσύνη, το θάρρος, την ανθρωπιά, επανα-ίσταται και καθοδηγούμενος από τον δικό του ηθικό κώδικα και τα δικά του βιώματα χαράσσει την πορεία του και αποτελεί τηλαυγή φάρο σε μια κοινωνία κατά πλειοψηφία με άλλη ρότα.

Η γραφή είναι δυνατή, ευαίσθητη, τρυφερή και απεικονίζει τα συναισθήματα και τις εικόνες, σε κάθε περίπτωση μέσα από τις διόπτρες του εκάστοτε αναγνώστη. Από την άλλη, ο κινηματογραφικός φακός με εξαιρετική ομάδα τόσο τον Cillian Murphy (Όσκαρ 2023), τον Enda Walsch στο σενάριο, τους Matt Damon – Ben Affleck ως παραγωγούς και όχι μόνον, προσπάθησε να απεικονίσει τόσο τον κοινωνικό ιστό της περιοχής και της εποχής όσο και να χαρτογραφήσει την εσωτερική διαμάχη του ήρωα. Εστίασε στο μοναδικό και διεισδυτικό βλέμμα του ηθοποιού, στη γλαφυρή σιωπή των εικόνων, στην εναλλαγή των θολών με των άλλοτε καθαρού πλάνου σκηνών. Με αλληγορίες όπως το συνεχές πλύσιμο των χεριών του ήρωα, τα γυαλιστερά παπούτσια της συζύγου σε μια γενικά πτωχική και μουντή καθημερινότητα της οικογένειας, το βιβλίο των παιδικών του χρόνων που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει γίνεται μία προσπάθεια προ-οικονομίας της όλης απόδοσης της ιστορίας.

Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης είδαν, συνέκριναν, συζήτησαν, απήλαυσαν μία βραδιά εικόνων, λόγου και απόψεων και έδωσαν ραντεβού για το επόμενο βιβλίο ή και την ταυτόχρονη κινηματογραφική προβολή.

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου

Συντονίστρια

Read more

Ο Πορτογάλος μύθος της λογοτεχνίας Φερνάντο Πεσσόα συντροφεύει τη Λέσχη Ανάγνωσης σε σελίδες μυστηρίου

«.. Ο αυτόχειρας που πέφτει στις γραμμές του τρένου, ή ρίχνεται από το παράθυρο, βρίσκει (ή επιζητεί) ένα βίαιο θάνατο αλλά δεν διαπράττει μια βίαιη ενέργεια.  Επιλέγει θα λέγαμε παθητικά, τις συνθήκες ώστε να του συμβεί, να του έρθει έξωθεν, ένας βίαιος θάνατος.  Η βία δεν υπάρχει αμέσως ή έστω εμμέσως σε αυτόν.  Υπάρχει στον όγκο του τρένου εν κινήσει, στο ύψος του ορόφου από τον οποίο έπεσε.  Όμως ο αυτόχειρας που κόβει το λαρύγγι του δεν επιζητεί απλώς ένα βίαιο θάνατο αλλά τον επιζητεί ενεργά καθώς τον επιβάλλει στον εαυτό του ως άμεσος δράστης».

Με αυτές και άλλες παρόμοιες σκέψεις, ο ήρωας του βιβλίου «Η κλεμμένη περγαμηνή» του Φερνάντο Πεσσόα (Λισσαβώνα 1888 – 1935) μας εισήγαγε μέσω της μαιευτικής μεθόδου  του Σωκράτη, της διαλεκτικής μεθόδου  του Πλάτωνα αλλά και μέσω των δικών του σημειώσεων, απόψεων και πεποιθήσεων στον αχανή τρόπο σκέψης ενός συγγραφέα που τα έργα του δεν είναι μόνον κομμάτι αναφοράς στην Πορτογαλική λογοτεχνία αλλά τμήμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Είχε γράψει ο Ο. Πας για τον Φ. Πεσσόα : «Αγγλομανής, μύωψ, ευγενής, αλλοπαρμένος, μαυροντυμένος, απόμακρος και οικείος, κοσμοπολίτης που κηρύσσει τον εθνικισμό, επίσημος ερευνητής των ασήμαντων πραγμάτων, άνθρωπος με χιούμορ που δεν χαμογελάει ποτέ και που μας παγώνει το αίμα, επινοητής άλλων ποιητών και εξολοθρευτής του εαυτού του, συγγραφέας ενός παράδοξου λόγου διαυγούς σαν το νερό και σαν και αυτό απύθμενου : προσποίηση σημαίνει αυτογνωσία.  Μυστηριώδης σαν το φεγγάρι το καταμεσήμερο, σιωπηλό φάντασμα του πορτογαλικού μεσημεριού.  Ποιος είναι άραγε ο Πεσσόα;» 

Οι τρεις ιστορίες μυστηρίου του εν λόγω βιβλίου, με την βοήθεια της καλεσμένης μας, την οποία ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την παρουσία της και την διάνθιση της συζήτησης μέσω της γνώσης της,  κας Αικατερίνης Παρισάκη, κλινικής ψυχολόγου (Α.Π.Θ.) με μεταπτυχιακές σπουδές  στην Κοινωνική και κλινική ψυχολογία και εκπαίδευση στην Συστημική – οικογενειακή προσέγγιση, ξετυλίχθηκαν μπροστά μας με όλες τις πιθανές ψυχολογικές παραμέτρους που θα μπορούσαν να έχουν.

Γεγονότα είναι αυτά που συνέβησαν ενώ συμπεράσματα είναι αυτά που ο καθένας διεξάγει με βάση τις προσωπικές του προσλαμβάνουσες αλλά και ατομικούς αυτοματισμούς προηγουμένων εμπειριών που συχνά δημιουργούν την τάση λανθασμένων συμπερασμάτων. Ταυτόχρονα, ιδιοσυγκρασιακές, κοινωνικές ή περιστασιακές συνθήκες μας οδηγούν σε λήψεις αποφάσεων και ενίοτε σε ακραία βήματα, με φαινόμενα όπως οι καμικάζι που ενώ αυτοκτονούν θεωρείται μία πράξη ηρωϊκή, οι απεργοί πείνας που ενώ καταπονούνται, επιμένουν με βάση τον δικό τους αξιακό κώδικα, θρησκευτικές άκαμπτες πεποιθήσεις που προβάλλουν ως προτεραιότητα όχι τη ζωή αλλά την πιστή εφαρμογή κανόνων.  Με μια σειρά παραδειγμάτων , η κα. Αικ. Παρισάκη μας εισήγαγε στον κόσμο της ψυχοπαθολογίας με τα ανωτέρω παραδείγματα αλλά και όχι μόνον.  Το προσωπικό στοιχείο λειτουργεί πάντα, όπως διεξοδικά μας εξήγησε. «Όλοι διαβάσαμε το ίδιο βιβλίο. Γιατί δεν λέμε τα ίδια πράγματα;  Υπάρχει ένα βιβλία αλλά τόσες αναγνώσεις όσες κα οι αναγνώστες. Ο καθένας από μας μιλώντας αποκαλύπτει κάποιο προσωπικό στοιχείο».

Στις 7 και 8 Δεκεμβρίου, Λέσχες Ανάγνωσης από όλη την Ελλάδα θα συναντηθούμε στην όμορφη Κομοτηνή, στην 3η Πανελλήνια Διαλεσχιακή Συνάντηση για να γνωρίσουμε τους επιφανείς συγγραφείς Θωμά Κοροβίνη και Ζουλφί Λιβανελί στο έργο των οποίων αφιερώνεται η φετινή θεματική που φέρει τον τίτλο «Η Ιστορία στη λογοτεχνία – Τόπος και χρόνος», με τα βιβλία «55» του Θωμά Κοροβίνη, εκδόσεις Άγρας και «Στη ράχη της τίγρης» του Ζ. Λιβανελί, εκδόσεις Πατάκης, σε μετάφραση Φράγκως Καραογλάν.  Η Λέσχη Ανάγνωσης ΣΑΑΚ Ανατόλια θα βρίσκεται εκεί!

Στα πλαίσια ενεργού συμμετοχής στα δρώμενα στην πόλη μας, η Λέσχη Ανάγνωσης οργάνωσε ξενάγηση στην εμπλουτισμένη εμβληματική έκθεση με τίτλο «Ένδυμα Ψυχής» που τελεί υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας.

Πρόκειται για μία έκθεση μοναδική, όπου ο φωτογράφος Βαγγέλης Κύρης και ο εκφραστής της κεντητικής τέχνης Ανατόλι Γεωργίεφ παρουσιάζουν το “ελληνικό ένδυμα” με έναν ιδιαίτερο τρόπο και μιά καλλιτεχνική οπτική, φορεμένο από σύγχρονους ανθρώπους και μέσα από την όσμωση της φωτογραφίας με το ύφασμα και την κεντητική τέχνη.

https://www.miet.gr/event-list/event-Ekthesi-Endyma-Psyxhs

Η έκθεση παρουσιάζεται στη Βίλλα Καπαντζή, όπου το κτήριο από μόνο του είναι πηγή ιστορικού πλούτου για την πόλη και την ιστορία της/μας.)

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BB%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AE

Επόμενη συνάντηση ορίστηκε εκτάκτως για την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2024 με το βιβλίο του Sebastian Barry «Τον καιρό του Θεού», από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε μετάφραση Αγγ. Αγγελίδη & Μαρίας Αγγελίδου.

Για οποιαδήποτε πληροφορία, ιδέα, πρόταση ή προοπτική αναφορικά με τη λέσχη Ανάγνωσης Σ Α Α Κ  Ανατόλια, μπορείτε να επικοινωνείτε με τα γραφεία του ΣΑΑΚ (2310-238.835).

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,

Συντονίστρια – απόφοιτος 1980

Read more

Η Λέσχη Ανάγνωσης Σ.Α.Α.Κ. Ανατόλια επισκέπτεται «νοερά» την Μογγολία

Το βιβλίο «Γερουλντελγγέρ» του Γάλλου δημοσιογράφου, εκδότη και συγγραφέα Ίαν Μανούκ σηματοδότησε την έναρξη της φετεινής περιόδου για τη Λέσχη μας.

Έχοντας τιμηθεί με 11 βραβεία αστυνομικού μυθιστορήματος μεταξύ των οποίων με τα τρία σημαντικότερα στη Γαλλία, ο συγγραφέας μας ταξίδεψε σε τόπους, ήθη και έθιμα τόσο μακρυνά από εμάς, τόσο γοητευτικά αλλά ενίοτε και τόσο ξένα.

Με ξεναγούς τις έμπειρες όσο και γλαφυρές Πέππη Νικολαϊδου, απόφοιτο του σχολείου και Man. Director του «Splendid Travel Tours» και την συνεργάτιδα της, Έλενα Αγγελίδου μέσα από τις αφηγήσεις τους, τις πληροφορίες που μας έδωσαν αλλά και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που διέθεσαν μάθαμε για τον τρόπο ζωής των κατοίκων της χώρας  ενώ είχαμε την χαρά να έχουμε και τον 1ο αντιπρόεδρο του ΣΑΑΚ Ματθαίο Κουβάτση, οι νομικές γνώσεις του οποίου μας ξεκαθάρισαν κάποιες προσεγγίσεις ή συμπεριφορές που μας ξένισαν.  Οι νομάδες Μογγόλοι μετακινούνται τέσσερις φορές το χρόνο (δεν υφίσταται η έννοια «ιδιοκτησίας» της γης στην ύπαιθρο) για να βόσκουν τα κοπάδια τους από άλογα, καμήλες, πρόβατα, κατσίκες και αγελάδες – μας μίλησαν για κάποια εκατομμύρια ζώων.  Άλλωστε είναι γνωστό ότι το κασμίρ ύφασμα της Μογγολίας είναι από τα καλύτερα στον κόσμο.

Το κλίμα της ευρύτερης περιοχής έχει την  ιδιαιτερότητα της αλλαγής των 70 βαθμών (-30° στο κρύο και +40° στη ζέστη).  Δεν υπάρχουν δρόμοι στην ύπαιθρο της χώρας την ίδια στιγμή που η πρωτεύουσα Ουλάν Μπατόρ υποφέρει με μία εκ των μεγαλυτέρων περιβαλλοντολογικών μολύνσεων στον πλανήτη – άλλη μία ιδιαιτερότητα της χώρας.

Μάθαμε για τις διατροφικές τους συνήθειες με τα αλμυρά τσάγια, το αποξηραμένο γάλα αλόγου, τα δικά τους «σαν» τυριά, τις προβιές των ζώων που χρησιμοποιούν ακόμη ως «οικοδομικό» υλικό στις «γιούρτες», τις στρογγυλές σκηνές που κατασκευάζουν και τις οποίες μεταφέρουν ανά εποχή και διάθεση και σε άλλη περιοχή. Φύση και ουρανός κυριαρχούν στο τοπία και οι άνθρωποι γίνονται ένα με αυτό.

Στην έρημο Gobi βρέθηκαν για πρώτη φορά αυγά δεινοσαύρων, κάτι που το διαχειρίζονται εμπορικά μέχρι και σήμερα με τις πιο ευρέως γνωστές εκθέσεις δεινοσαύρων παγκοσμίως. Επηρεασμένοι από το ένδοξο παρελθόν της αυτοκρατορίας του Τζένγκις Χαν (για τον οποίο είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι και τον προβάλλουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία) αλλά και από την πολύχρονη κατοχή τόσο από τους Κινέζους όσο και τους Ρώσσους, οι Μογγόλοι σήμερα  προσπαθούν να βρουν τον δικό τους βηματισμό.

Επόμενη συνάντηση ορίστηκε για την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024 με το βιβλίο του Φερνάντο Πεσσόα «Η κλεμμένη περγαμηνή», από τις εκδόσεις Νεφέλη, σε μετάφραση Μαρίας Παπαδήμα.

Για οποιαδήποτε πληροφορία, ιδέα, πρόταση ή προοπτική αναφορικά με τη λέσχη Ανάγνωσης Σ Α Α Κ  Ανατόλια, μπορείτε να επικοινωνείτε με τα γραφεία του ΣΑΑΚ (2310-238.835).

Καλή μας αναγνωστική αρχή!!

Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,

Συντονίστρια – απόφοιτος 1980

Read more