Με χαρά σας ενημερώνουμε ότι από τις πρόσφατες εκλογές του Σ.Α.Α.Κ. Ανατόλια στις 26-05-2021 προέκυψε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας το οποίο συγκροτήθηκε πλέον σε σώμα και απαρτίζεται από τα εξής τακτικά και αναπληρωματικά μέλη:
Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Εθελοντή Αιμοδότη ο Σ.Α.Α.Κ. Ανατόλια σας καλεί να στηρίξετε έμπρακτα έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες του κοινωνικού εθελοντισμού, συμβάλλοντας στην προσπάθεια για εξασφάλιση επάρκειας στην τράπεζα αίματος του Συλλόγου.
Επανεκκίνηση της Λέσχης Ανάγνωσης του ΣΑΑΚ διαδικτυακά!
Ο ΣΑΑΚ και η Λέσχη Ανάγνωσης ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες της εποχής λόγω πανδημίας, ξεκίνησε τη λειτουργία της Λέσχης του μέσω της πλατφόρμας zoom.
Η Λέσχη Ανάγνωσης είναι μια από τις πιο δυναμικές και συνεχιζόμενες δράσεις του Συλλόγου, εδώ και 14 χρόνια, με 35 και πλέον μέλη και πάνω από 90 βιβλία να έχουν διαβαστεί και συζητηθεί μέχρι σήμερα, ενώ 15 συγγραφείς έχουν συμμετάσχει δια ζώσης στις συναντήσεις της στο Morley.
Οι τωρινές ανάγκες των καιρών και η συνεχόμενη ζήτηση των μελών για εξ αποστάσεως συνέχιση της Λέσχης, βρήκαν την άμεση ανταπόκριση του Συλλόγου. Η πρώτη διερευνητική συνάντηση ήδη πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή και ορίστηκε η επόμενη για τις 27/12/2020, με 2 βιβλία για συζήτηση: 1) «Η απατηλή ζωή των ενηλίκων» της Έλενας Φερράντε, 2) «Οι χυδαίες ορχιδέες» της Έλενας Μαρούτσου.
Φίλοι του βιβλίου, όπου κι αν βρίσκεστε, αν ενδιαφέρεστε να συμμετέχετε σε αυτή τη νέα μορφή της Λέσχης μας, μπορείτε να δηλώστε συμμετοχή στέλνοντας μέιλ με το όνομα σας και το τηλέφωνό σας :
Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρώτα στην αγγλική γλώσσα το 2015 (εκδ. Rowman & Littlefield) με τίτλο Educating Across Cultures: Anatolia College in Turkey and Greece και πρόσφατα εκδόθηκε στα ελληνικά από το Κολλέγιο Ανατόλια σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καπόν, σε μετάφραση Ανδρέα Κράουζε και επιμέλεια Χρήστου Πλούσιου.
Η έκδοση παρακολουθεί και καταγράφει την περιπετειώδη διαδρομή του μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού ιδρύματος με βασικούς σταθμούς τη Βοστόνη, όπου βρίσκονται οι απαρχές του Κολλεγίου Ανατόλια, τη Μερζιφούντα του Πόντου όπου πρωτολειτούργησε το ίδρυμα το 1886 και τη Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε το 1924. Ο συγγραφέας, ιστορικός και πρώην Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια William McGrew αξιοποίησε σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα αρχείων που φυλάσσονταν μέχρι σήμερα στο Πανεπιστήμιο του Harvard, και συγκινητικές προσωπικές ιστορίες μαθητών και δασκάλων με όραμα, για να περιγράψει μία εκπαιδευτική πρωτοβουλία που λειτούργησε ως γέφυρα ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς και πολλές φορές βρέθηκε στη δίνη της Ιστορίας.
Ταυτόχρονα, η έκδοση «συνομιλεί» με την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία, καθώς εμπλουτίζει τις πηγές σχετικά με το κίνημα των Αμερικανών ιεραποστόλων, τη Γενοκτονία των Αρμενίων, την ελληνοτουρκική σύγκρουση, τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους και την ιστοριογραφία της Θεσσαλονίκης.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο William McGrew διετέλεσε Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια από το 1974 μέχρι το 1999 και εν συνεχεία ανέλαβε την προεδρία της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής (2005- 2009). Προηγουμένως είχε διατελέσει μέλος του Διπλωματικού Σώματος των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο. Ο κ. McGrew είναι κάτοχος διδακτορικού στην Ελληνική και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία. Το προηγούμενο βιβλίο του αφορούσε το νεοελληνικό κράτος και είχε τίτλο «Land and Revolution in Modern Greece, 1800–1881».
Από την Ελένη Σαραντινού ‘87 Master Coach – NLP & Leadership Trainer
Ανακατωσούρα, πόνος, στεναχώρια, απώλειες ζωής. Πώς να μην μας αγγίξουν όλους τα γεγονότα αυτής της χρονιάς, πώς να μη μπούμε στη θέση του καθενός που υπέφερε και πλήγηκε από την πανδημία φέτος; Και πώς να μην υπάρχει φόβος και αγωνία για κάτι τόσο άγνωστο και απρόβλεπτο; Το 2020 έφερε μαζί του μία απειλή κοινή και αόρατη. Δεν υπάρχει όπλο, κλέφτης να τρέξεις μακριά του. Ο ιός μπορεί να είναι παντού και η αίσθηση έλλειψης ελέγχου και προστασίας μοιάζει αφόρητη. Απο την άλλη, γνωρίζουμε καλά ότι τα πάντα μπορούν να ανατραπούν οποιαδήποτε στιγμή και ο απόλυτος έλεγχος στη ζωή δεν υφίσταται. Άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν κάθε μέρα, οι ζωές μας αλλάζουν σε δευτερόλεπτα, τις πιο πολλές φορές εκεί που δεν το περιμένουμε. Όλοι μας θυμώνουμε κάποιες φορές όταν τα πράγματα δε πηγαίνουν όπως τα θέλουμε… και από την άλλη ξέρουμε καλά πως είναι ότι πιο φυσιολογικό. Έτσι είναι η ζωή με τους κύκλους της. Η γη γυρνάει και οι πλανήτες συνεχίζουν την πορεία τους… και να νομίζουμε εμείς ότι κάπου έγινε λάθος ή να αρχίζουμε τις κατηγόριες δεξιά και αριστερά… αξίζει σίγουρα πρώτα ένας αυτοστοχασμός.
Είναι ο ιός απλά ένα άκρως ατυχές γεγονός ή κρύβει σημαντικό μήνυμα της φύσης; Ό,τι και να πιστεύουμε, γινόμαστε πιο δυνατοί όταν εστιάσουμε στην αποδοχή της πραγματικότητας. Δεν είναι η κάθε αναποδιά ένα μάθημα να αλλάξουμε και πάλι κάτι στη σκέψη και συμπεριφορά μας και μία ευκαιρία να χτίσουμε περισσότερες «γέφυρες» κατανόησης, συμπαράστασης και σύνδεσης μεταξύ μας; Αυτή η πανδημία δε θα είναι ούτε η τελευταία ούτε η μεγαλύτερη πρόκληση που θα περάσουμε. Οι αλλαγές όμως στη ζωή μας στο να γίνουμε εμείς «καλύτεροι» και «πιο ευέλικτοι» θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στο μέλλον μας. Είναι μια ωραία ώρα για αναθεώρηση των πραγμάτων, για αλλαγές.
Μπορούμε να φροντίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας; Το ανοσοποιητικό μας και το ψυχολογικό μας; Να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας και να επενδύσουμε σε χρόνο και ενέργεια για υψηλότερη αυτοεκτίμηση και συναισθηματική νουμοσύνη; Μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά σε αυτούς που αγαπάμε; Να τους δώσουμε ποιοτικό χρόνο, να είμαστε πιο παρόντες στη δική μας ζωή και στη δική τους; Να οργανώσουμε πιο επικοδομητικά τη ρουτίνα μας και να σταθούμε λιγάκι παραπάνω σε τρόπους συνεισφοράς; Πώς μπορώ να βοηθήσω το σώμα μου και πώς μπορώ να προσφέρω παραπάνω στους άλλους;
Μπορούμε να σταματήσουμε να τρέχουμε και να σταθούμε λιγάκι να αναλογιστούμε τι πραγματικά θέλουμε; Να ξεκουραστούμε απο τη συνεχή βιασύνη; Να στρέψουμε την προσοχή μας στα σημαντικά για εμάς; Να βρούμε το κουράγιο μας και να αναπτύξουμε κι άλλο την ενσυναίσθηση, την εγκράτεια; Να τολμήσουμε να οραματιστούμε μια πιο όμορφη πραγματικότητα απο την τωρινή; Να συμβάλλουμε με όποιο τρόπο μπορούμε στην πρόοδο της κοινότητάς μας και στην προστασία του οξυγόνου που αναπνέουμε;
Αυτές οι ευκαιρίες είναι ακόμα εδώ και, αν κάτι μπορούμε να κάνουμε, είναι να τις αρπάξουμε με δύο χέρια και να αντισταθούμε στον πανικό και την απελπισία. Οι πράξεις μας, όχι η απραξία, η απόγνωση και η αναβλητικότητα, θα είναι αυτές που θα κάνουν τη διαφορά και θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε και αυτή την δοκιμασία.
Ο ιός θα περάσει. Πώς θα μας βρεί όμως την επόμενη μέρα; Ηττημένους και αποδυναμωμένους ή έχοντας κάνει την υπέρβαση, έχοντας δείξει ψυχικό σθένος και ενότητα; H επιλογή είναι δική μας. Αποτελέσματα ή δικαιολογίες; ‘Οταν έχουμε αποτελέσματα, δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες, αυτά τα δύο σπάνια συνυπάρχουν.
Είμαστε σήμερα σε ένα ακόμα σταυροδρόμι και γράφουμε και πάλι ιστορία. Aν κάνουμε τα ίδια, θα έχουμε… μία από τα ίδια. Όταν κάνουμε το άβολο, όμως, πιο βολικό, θα αναστηθούμε, θα θεραπευτούμε όχι μόνο σωματικά αλλά και συναισθηματικά, πνευματικά και κοινωνικά. Θα ξεφύγουμε απο αλυσίδες που μας κρατάν κολλημένους στο κατεστημένο του μυαλού μας. Οι περιστάσεις φωνάζουν για καινοτομίες, για άλλες καινούριες συμπεριφορές. Ας υποσχεθούμε ότι θα «ψηλώσουμε» όσο χρειάζεται και παραπάνω –η καλύτερη απάντηση στο σκοτάδι είναι το φώς!
Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκη Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020, 18:00- 19:00
Παρουσίαση του βιβλίου
«Γεφυρώνοντας Πολιτισμούς με την Εκπαίδευση Το Κολλέγιο Ανατόλια στην Τουρκία και στην Ελλάδα» του William McGrew
Στο πλαίσιο της 17ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης το Κολλέγιο Ανατόλια και οι εκδόσεις Καπόν παρουσιάζουν την έκδοση «Γεφυρώνοντας Πολιτισμούς με την Εκπαίδευση: Το Κολλέγιο Ανατόλια στην Τουρκία και την Ελλάδα» του William McGrew. Η εκδήλωση θα μεταδοθεί διαδικτυακά μέσω του ιστότοπου της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (thessalonikibookfair.gr) την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020, από τις 18:00 έως τις 19:00.
Η έκδοση παρακολουθεί και καταγράφει την περιπετειώδη διαδρομή του μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού ιδρύματος με βασικούς σταθμούς τη Βοστόνη, όπου βρίσκονται οι απαρχές του Κολλεγίου Ανατόλια, τη Μερζιφούντα του Πόντου όπου πρωτολειτούργησε το ίδρυμα το 1886 και τη Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε το 1924. Ο συγγραφέας, ιστορικός και πρώην Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια William McGrew αξιοποίησε σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα αρχείων που φυλάσσονταν μέχρι σήμερα στο Πανεπιστήμιο του Harvard, και συγκινητικές προσωπικές ιστορίες μαθητών και δασκάλων με όραμα, για να περιγράψει μία εκπαιδευτική πρωτοβουλία που λειτούργησε ως γέφυρα ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς και πολλές φορές βρέθηκε στη δίνη της Ιστορίας.
Ταυτόχρονα, η έκδοση «συνομιλεί» με την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία, καθώς εμπλουτίζει τις πηγές σχετικά με το κίνημα των Αμερικανών ιεραποστόλων, τη Γενοκτονία των Αρμενίων, την ελληνοτουρκική σύγκρουση, τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους και την ιστοριογραφία της Θεσσαλονίκης.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρώτα στην αγγλική γλώσσα το 2015 (εκδ. Rowman & Littlefield) με τίτλο EducatingAcrossCultures: AnatoliaCollegeinTurkeyandGreeceκαι πρόσφατα εκδόθηκε στα ελληνικά από το Κολλέγιο Ανατόλια σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καπόν, σε μετάφραση Ανδρέα Κράουζε και επιμέλεια Χρήστου Πλούσιου.
Οι ομιλητές κατά σειρά θα είναι:
Δρ Πάνος Βλάχος, Πρόεδρος Κολλεγίου Ανατόλια
Ραχήλ Μισδραχή-Καπόν, εκδότρια «Εκδόσεις Καπόν»
Χρήστος Πλούσιος, επιμελητής της έκδοσης, φιλόλογος
Ελπίδα Βόγλη, αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Δήμος Αρχοντίδης, απόφοιτος και Έφορος Κολλεγίου Ανατόλια
Εύη Τραμαντζά, Διευθύντρια Βιβλιοθηκών και Αρχείων Κολλεγίου Ανατόλια
Αιμιλία Ζουμπουλίδου, Πρόεδρος Συλλόγου Αποφοίτων Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια
Ο συγγραφέας William McGrew θα κάνει μια σύντομη παρέμβαση.
Τη συζήτηση συντονίζει η Όλγα Τσαντήλα, Media Relations Officer του Κολλεγίου Ανατόλια
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο William McGrew διετέλεσε Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια από το 1974 μέχρι το 1999 και εν συνεχεία ανέλαβε την προεδρία της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής (2005- 2009). Προηγουμένως είχε διατελέσει μέλος του Διπλωματικού Σώματος των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο. Ο κ. McGrew είναι κάτοχος διδακτορικού στην Ελληνική και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία. Το προηγούμενο βιβλίο του αφορούσε το νεοελληνικό κράτος και είχε τίτλο «Land and Revolution in Modern Greece, 1800–1881».
Στη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε, με τα σχολεία κλειστά και την τιτάνια προσπάθεια της τηλεκπαίδευσης σε λειτουργία, οι απόφοιτοι του ΑΝΑΤΟΛΙΑ, συνδεμένοι στον συνεκτικό ιστό που παραμένει ενεργός στην καρδιά μας σε όποιο μέρος της γης και να βρισκόμαστε, θυμόμαστε ο καθένας μας τις ξεχωριστές στιγμές που ζήσαμε στο Σχολείο μας και αποτυπώνουμε τις αναμνήσεις μας με συνδετικό κρίκο τον Σύλλογο Αποφοίτων του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια.Συνδεθείτε κι εσείς στην αλυσίδα των αποφοίτων του Ανατόλια! Στείλτε μας (saak@saak.gr) τις πιο ζωηρές αναμνήσεις από τα μαθητικά σας χρόνια, γράψτε το έτος αποφοίτησης και την ιδιότητά σας και επισυνάψτε μια φωτογραφία σας.
Δημήτρης Πανδούλας ‘61 Πειραματικός Φυσικός Υψηλών Ενεργειών Πρώτα από όλα θυμάμαι τους συμμαθητές μου και κάποιους από τους καθηγητές μου. Η αδελφική φιλία που σχηματίσαμε με άλλους έξι συμμαθητές μου -εκ των οποίων ο ένας, δυστυχώς, δεν είναι στη ζωή- είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία της ζωής μου. Μπορεί να ζούμε σε διαφορετικά μέρη του κόσμου και να μη συναντιόμαστε συχνά, αλλά πάντα νιώθουμε ότι καθένας μας είναι εκεί για τους υπόλοιπους. Αυτό είναι πράγματι ένα δώρο ζωής. Είμασταν μια τάξη ιδιαίτερα συνδεδεμένη, συμμαθητές και συμμαθήτριες, και συναντιόμαστε συχνά στα reunion αλλά και σε άλλες, αυθόρμητες, συναντήσεις. Κάποιοι καθηγητές είχαν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, όχι μόνο για τη διδασκαλία τους αλλά και για τις αξίες της αξιοπρέπειας και ακεραιότητας που μας μετέδωσαν. Θυμάμαι τον ιστορικό και φιλόλογο Νίκο Παπαχατζή, του οποίου ακόμη κρατώ τις σημειώσεις για τα βυζαντινά μνημεία, τον μαθηματικό Λάμπρο Παπαδημητρίου, που με προετοίμασε άρτια για τις σπουδές μου και τον βιολόγο Bill Sanford, ο οποίος παρέδιδε διαλέξεις υψηλού επιπέδου και με βοήθησε πολύ στην αίτησή μου για το Princeton. Το Ανατόλια μου πρόσφερε σίγουρα μια ολοκληρωμένη μόρφωση αλλά, κυρίως, έθεσε τα θεμέλια για ανεξάρτητη και αναλυτική σκέψη. Στις φυσικές επιστήμες είχαμε από τότε την «πολυτέλεια» των εργαστηρίων, κάτι ανήκουστο για την εποχή εκείνη. Τα clubs μάς έδιναν την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τα ενδιαφέροντά μας αλλά και να συνεργασθούμε με μαθητές άλλων τάξεων (και με τα κορίτσια, που τότε ήταν χωριστά, στην άλλη πλευρά του campus). Και, τέλος, οι αθλητικές δραστηριότητες (μπάσκετ, βόλεϊ ποδόσφαιρο, στίβος) τότε ήταν υπόθεση όλου του σχολείου, όχι μόνο για τους αθλητές αλλά και για τους υπόλοιπους μαθητές, που υποστήριζαν με θέρμη τις ομάδες τους. Πιστεύω ότι όχι μόνο λάβαμε την καλύτερη προετοιμασία για το μέλλον μας αλλά, ταυτόχρονα, περάσαμε και πάρα πολύ ωραία στα μαθητικά μας χρόνια στο Ανατόλια…
Άννα Δαμάσκου ‘96 Πρόεδρος της «Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδας» Το Ανατόλια, ένα περιβάλλον αξιοκρατίας, μετάδοσης υψηλών αξιών και ιδανικών και διάπλασης πολύπλευρων προσωπικοτήτων. Αυτά βέβαια τα συνειδητοποιείς πολλά χρόνια μετά… Ήδη όμως από τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοίτησή σου από το Λύκειο του Κολλεγίου, έχεις συνειδητοποιήσει ότι η έκθεσή σου στις αναρίθμητες και ποικίλες δραστηριότητες των clubs του σχολείου έχει καθορίσει την επαγγελματική επιλογή σου, έχεις συνειδητοποιήσει την αξία του να μην χρειάζεται να ανοίξεις ούτε μια φορά το αγγλοελληνικό λεξικό κατά την διάρκεια των πολυετών σπουδών σου στην Μ. Βρετανία, έχεις επιβεβαιώσει κατ’ επανάληψη το βίωμα των χρόνων του Κολλεγίου ότι οι πιο επιτυχημένοι από τους ανθρώπους που έχεις γνωρίσει είναι συνάμα και οι πιο ταπεινοί και σου έχει ξεφύγει ένα πνιχτό ή και ηχηρό δάκρυ κάθε φορά που η ανερυθρίαστη αυτο-γελοιοποίησή σου ενώπιον των πάλαι ποτέ συμμαθητών σού θυμίζει ότι τούτοι είναι νυν και αεί…
Ελπίδα Ρουκά ‘95 Διπλωμάτης ΟΗΕ Θυμάμαι τις προσωπικότητες των καθηγητών μου, ιδιαίτερα κάποιων φιλολόγων και μαθηματικών, τις ιδέες και τις αρχές που μου ενστάλαξαν. Μου διεύρυναν τους ορίζοντες και με άφησαν να πετάξω. Και μπορεί τότε να μην εκτιμούσα την πειθαρχία, σήμερα όμως τους ευχαριστώ. Θυμάμαι ακόμη τις παρέες, τις συζητήσεις και τα φλερτ μας στο κυλικείο. Θα αναφερθώ ιδιαίτερα στον Christopher Bakken και το μάθημα αγγλικής φιλολογίας, που, εκτός των πολλών που μου προσέφερε, όπως τη συγγραφική τάση, με εισήγαγε στο Columbia College. Και τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία…
Χλοή Κουτσουμπέλη ‘80 Ποιήτρια Ήμουν από αυτούς τους μαθητές που εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο όλα τα εφόδια που μου έδινε το σχολείο. Ήμουν στο Debate Club και αυτό διεύρυνε και τελειοποίησε και την γνώση της Αγγλικής γλώσσας, αλλά με βοήθησε πάρα πολύ και στην υπόλοιπη ζωή μου, στο να τολμώ να εκτίθεμαι και να μιλώ δημόσια. Παράλληλα είχα την τύχη να έχω εξαιρετικούς καθηγητές και καθηγήτριες τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Ελληνικά που μου άνοιξαν ορίζοντες σκέψης και γνώσης.
Μάξιμος Καλτσίδης ‘95 Επιχειρηματίας Το σχολείο μας είχε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου. Από τα σχολικά χρόνια θυμάμαι τους καθηγητές μου, το χαμόγελό τους… Με μερικούς έχουμε ακόμη επαφή, αγαπημένοι άνθρωποι για μια ζωή. Κι ακόμη, τα μεγάλα διαλείμματα που χανόμασταν στα δασάκια του σχολείου, που τότε φάνταζαν τεράστια, την περιβαλλοντική εκπαίδευση στη λίμνη Κερκίνη, την ανάβαση στον Όλυμπο που ήταν καταλυτική για εμένα. Σκέφτηκα, όταν με το σχολείο σου ανεβαίνεις στο Μύτικα, είναι σαν να σου λένε… σου μάθαμε τα πάντα, μαθηματικά, φυσική, χημεία. Σε ανεβάσαμε και στην υψηλότερη κορυφή της χώρας… Η ζωή είναι μπροστά σου, εμείς κάναμε ό,τι καλύτερο για εσένα…
Ο Σύλλογος Αποφοίτων Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια αποχαιρετά με βαθύτατη θλίψη τον Αντώνη Δούκα, επί δεκαετίες καθηγητή Φυσικής Αγωγής στο Ανατόλια, έναν ξεχωριστό, αξιοπρεπή και ικανό παιδαγωγό, ιδιαίτερα αγαπητό στους χιλιάδες των μαθητών του Σχολείου μας που είχαν την τύχη να τους διδάξει την αξία του Αθλητισμού και όχι μόνο. Εμβληματική προσωπικότητα για τον αθλητισμό και ιδιαίτερα το Βόλεϊ, άθλημα που υπηρέτησε ως αθλητής, προπονητής και παράγοντας διαιτησίας, έφυγε από τη ζωή στις 17 Νοεμβρίου 2020 σε ηλικία 89 ετών.
Ο Αντώνης Δούκας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1931 και εργάσθηκε ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στο Κολέγιο Ανατόλια, όπου ανάπτυξε και καλλιέργησε το άθλημα του Bόλεϊ, οδηγώντας την ομάδα του Σχολείου σε κορυφαίες θέσεις, και συνέδραμε τα μέγιστα για τη διάδοση του αθλήματος στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες διεθνείς διαιτητές, προπονητής στην ομάδα Εφήβων του Άρη όταν κατάκτησε το 1ο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Εφήβων το 1965, για χρόνια υπεύθυνος υποδομών και προπονητής Βόλεϊ στη ΧΑΝΘ, με την ανδρική ομάδα να ανεβαίνει στην Α’ Εθνική το 1974, θεωρείται πρωτοπόρος του mini-volley στην Ελλάδα ενώ ανέπτυξε και πλούσιο συγγραφικό έργο του για το άθλημα.
Πολυσχιδής προσωπικότητα, ασχολήθηκε επίσης με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία. Εξέδωσε ποιήματα, διηγήματα και νουβέλες, με το αυτοβιογραφικό οδοιπορικό των δεκαετιών ’40 και ’50 και τίτλο «Ένα παιδί της Κατοχής θυμάται» να ξεχωρίζει. Υπήρξε μέλος των «Ελληνικών Παραδοσιακών Χορών» της Δώρας Στράτου και του Λυκείου Ελληνίδων Αθηνών.
Ο ΣΑΑΚ Ανατόλια εκφράζει τη βαθιά θλίψη του και τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείουςτου Αντώνη Δούκα.
