Ευχαριστούμε θερμά για την απίστευτη ανταπόκρισή σας!
Σας περιμένουμε στο πιο λαμπερό party της Παραμονής Πρωτοχρονιάς στην πόλη!
Η Λέσχη Ανάγνωσης ΣΑΑΚ Ανατόλια μαζί με φίλους και γνωστούς περιηγήθηκε το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου, σε μια εμβληματική έκθεση με την επωνυμία «Ένδυμα Ψυχής» στο επιβλητικό κτήριο της Βίλλας Καπαντζή, το οποίο από μόνον του κουβαλά ένα μεγάλο μέρος ιστορίας της πόλης μας.
Σε φωτογραφίες τυπωμένες επάνω σε 100% βαμβακερά υφάσματα από τον Βαγγέλη Κύρη, με βελόνα και κλωστή από τον Ανατόλι Γεωργίεφ δημιουργείται εκ νέου καμβάς για μια άλλη οπτική της Ιστορίας, αναδεικνύοντας ότι το παρελθόν, μέσα από τα κατάλληλα μάτια και το μεράκι έχει πάντα και μέλλον.
Φορεσιές από όλη την Ελλάδα και όχι μόνον βγήκαν από τα μπαούλα (όσες υπήρχαν) ή ανευρέθηκαν χιλιάδες χιλιομέτρων μακριά, ανάπνευσαν, τσάκισαν, «κτύπησαν καρδιές μέσα τους» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ευγενική ξεναγός μας, κα. Γαλάζιου, εθελόντρια από το σύλλογο «Αντηρίδα» του ιδρύματος Παπαγεωργίου και ανέδειξαν ιστορίες της Ιστορίας, πολιτισμό, τέχνη, ανθρωπολογικά στοιχεία. Και όλα αυτά σε διάρκεια 16 μηνών, εν μέσω πανδημίας!
Κεφαλόδεσμοι κορασίδων με κορδέλες που περήφανα καυχιόταν για τον αριθμό τον προξενιών που ήρθαν, ανέμιζαν με μια τρισδιάστατη αίσθηση, ακόμη και μέσα από τους τοίχους. Μαύρα ρούχα για τους μικρούς Μακεδόνες για να τους εξοικειώνουν από νωρίς με το θάνατο. Αύρα Ευρώπης από την βασίλισσα Αμαλία σε μόδα που ενσωματώνεται στα σεγκούνια των ντόπιων γυναικών. Κεφαλόδεσμοι σε υπόκλιση, φόρος τιμής στους ευεργέτες της έκθεσης αλλά και στους επισκέπτες που την τιμούν με την παρουσία τους. Τεχνική «μονοκονδυλιάς» (η κλωστή ξεκινά και δεν κόβεται παρά μόνον στο τέλος) στα γιλέκα των υπασπιστών του Όθωνα. Παπαδιαμαντικές μορφές ξεπηδούν με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, με δυνατό παρόν μέσα στη σιωπή. Η χαμένη ευκαιρία του βιώματος της Αναγέννησης από την Ελλάδα η οποία την περίοδο εκείνη είχε Τουρκοκρατία αποκαθίσταται στους τοίχους του μουσείου όπου με την τεχνική «γιαροσκούρο» που είναι η ένταση μεταξύ φωτός και σκίασης τονίζεται το κέντημα και σκοτεινιάζει σταδιακά η εικόνα, προσφέροντας την τρισδιάστατη αίσθηση στον επισκέπτη. Ο κεφαλόδεσμος «κατσούλι» από το Ρουμλούκι Ημαθίας. Οι στολές με ενσωματωμένα κομμάτια γούνας από την Καστοριά. Γυναίκες με φορεσιές της Εβραϊκής, Μουσουλμανικής, Αρμενικής και Ελληνικής κοινότητος που ζούσαν στην Θεσσαλονίκη, σε υπόκλιση – φόρος τιμής σε αυτούς που τόσα χρόνια έζησαν μαζί.
Κάθε έργο έχει δύο όψεις – αυτό που δημιουργεί ο καλλιτέχνης και αυτό που βλέπει ο θεατής. Οι βελονιές του Ανατόλι Γεωργίεφ που αναδεικνύουν τον καμβά βρίσκονται σε έναν διαρκή διάλογο επικοινωνίας με τις μορφές και τα κομμάτια της Ιστορίας που αποτυπώνονται από τον φωτογραφικό φακό του Βαγγέλη Κύρη. Στην προκειμένη περίπτωση, τα συναισθήματα, ο μόχθος, το όραμα, το μεράκι της σύμπραξης των δύο αυτών ανθρώπων δουλεμένα επάνω στη δημιουργική συνθήκη της Ιστορίας δονούν την ψυχή του θεατή της έκθεσης αυτής.
Η έκθεση έχει ταξιδέψει στην Λευκωσία Κύπρου, στην Ύδρα, στην Καλαμάτα, στην Σύρο, την Κρήτη,στην Βενετία, στην Κορέα, στην Ακρόπολη των Αθηνών και στην Θεσσαλονίκη θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2025.
Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου
Συντονίστρια
